Nativitas ballpoint calamum

Una nocte 1888 nuper, diurnarius Americanus John Lauder calamum in manu tenuit ut suum articulum conciperet qui cras suo bulla tradendus erat. Sicut Ioannes scripsit epistolam suam, acutum styli extremum chartam manuscripti exaravit. Iohannes scribere debuit. Cum iterum scriberet, calamus aqua fluebat, ut atramentum impleret Ioannes. Cum iterum scriberem, subito aliquid accidit. Aqua styli output nimis magna erat, magna area in charta manuscripti relicta.

Post haec alia post alia, Ioannis scribendi studium penitus exstinguitur. Ioannes gravem calamum abiecit et ad lectum paravit. In lectulo, Ioannes putavit si calamum fingere posset ad difficultates pensorum fontium superandas, non magnae gratiae esse hominibus, qui sibi similes saepe scribere debebant! Ioannes totam noctem duram putabat, et tamen solutionem bonam invenire non poterat.

Postea Ioannes Lauder instrumentum efficere conatus est, quod in superficiebus asperis (ut lignum, charta densissima charta involvens) scribere conatus est, quo ordinariae calamos uti non poterant. Quodam die Ioannes Lauder vidit paleas in mensa triclinii et parvam pilam metallicam quae sciebat quando eam poneret. Ioannes ideam habuit. Ita Ioannes Lauder arripuit stylum inveniendi similem stylo pilae currenti, quod est prototypum styli currentis.

Structura huius styli est quod unus extremitas tubi instructa est parva pila metallica quae libere gyrari potest et tunc atramentum ad imprimendum usus fistulam infunditur. Cum scribendo, globus metallicus parvus etiam in charta movebitur, et viscosum atramentum in tubum sensim ex intervallo inter pilam et tubum eruetur, notas atramento in charta relinquet.